Stosunek Banku do waloryzacji umownej
W pierwszych dwóch zdaniach Bank niewątpliwie próbował wyjaśnić “waloryzowaną” naturę kredytu. Niestety wyjaśnienia te są niewystarczające. W żadnej mierze nie można się z tym tłumaczeniem zgodzić. Bank poświęcił temu niezwykle ważnemu zagadnieniu jedno zdanie; jest to stanowczo zbyt mało. Należy także podkreślić, że prawo polskie nie zna określenia “kredytu waloryzowanego”. Po pierwsze - natura waloryzacji ma korzenie w polskim prawodawstwie przedwojennym, kiedy to walczono z utratą wartości przez pieniądze stosowane w różnych częściach pozaborowego kraju w sytuacji zdruzgotanego systemu ekonomicznego przez I wojnę światową. Polska wsławiła się w tym czasie unikalnym rozwiązaniem waloryzacyjnym - tzw. lex Zoll , doprowadzającym do przywrócenie równowagi stosunkom prawnym wynikającym z kontraktów - także lub też głównie hipotecznych. Zagadnienia te opisuje jedyny w Polsce ekspert w tej dziedzinie - dr hab. Robert Jastrzębski. Ufając, że Bank wybrał nazwę umowy nieprzypadkowo...